Waarom schrijf ik? Over mijn babytijd gaan de meest wilde verhalen waarvan het waarheidsgehalte twijfelachtig is. Mijn ouders zijn allebei al overleden en de ooggetuigen die nog wel leven, zijn op zijn minst onbetrouwbaar. Zo is er een oom, net negentig geworden, die beweert dat toen ik na drie maanden de couveuse uit mocht en van de kraamzuster mijn eerste flesje melk kreeg, ik vrijwel meteen naar de pen greep die in haar borstzakje zat. Zijn zus, vorige maand 89 jaar oud geworden, zegt te weten dat mijn eerste woord niet papa, mama of paus was, maar ‘krant’. Het tweede woord was waarschijnlijk ‘boek’. Mijn ouderlijk huis stond er vol mee.
Als kind schreef ik brieven aan mijn tante in Rome en bracht verslag uit van wat ik allemaal beleefde. Over een bezoek aan Artis of over Ajax dat begin jaren zeventig zijn gouden jaren beleefde. Onlangs vond ik in de kast van mijn tante een hartverscheurend verslag terug van mijn hand over hoe mijn ouders mij op ongevoelige wijze hadden verteld dat Sinterklaas niet bestond. Daar ben ik nog steeds kwaad over.
Ik heb dus altijd geschreven. Op mijn twaalfde was ik met mijn familie in Rome. Daar kwam ik te weten waarover ik moest schrijven. Het was oktober 1978 en er werd voor de tweede keer dat jaar een paus gekozen. Ik vond het fascinerend: 115 oude mannen sloten zich op in een kapel en mochten er pas uit als ze een paus hadden gekozen. Op 16 oktober waren ze eruit. We stonden met driehonderd duizend mensen op het Sint-Pietersplein. Er verscheen een klein poppetje op,het balkon van de Sint-Pieter, Karol Woytila, Johannes Paulus II . Die avond sloeg bij mij de bliksem in. Toen we terugliepen naar het hotel gaf ik mijn vader een hand en zei dat ik later een conclaaf wilde verslaan als journalist. Voor het NOS-journaal en de krant. Het werd de KRO en later Trouw. Ondertussen schreef ik ook nog een paar boeken. Die maken je voor je gevoel pas echt onsterfelijk.
Op dit moment werk ik aan een boek over Rome. Een liefdesverklaring aan de stad en tegelijkertijd een poging om haar ziel te doorgronden. Binnenkort in dit theater.
